Deli dolu yüreği olan minicik bir kadındı. Kalpleri titreten sesiyle devleşti.
Çeşitli biyografileri basılmış olmasına rağmen Édith Piaf’ın hayatındaki pek çok ayrıntı bilinmemektedir. Bir söylentiye göre sokakta doğmuştu. Olivier Dahan’ın yönettiği 2007 tarihli La Mome filmi Édith Piaf’ın hayat hikayesini anlatır. Bu filmde Piaf rolünü canlandıran Marion Cotillard, 2008 yılında En İyi Kadın Oyuncu dalında Oscar ödülünü aldı.
Édith Piaf 1962’de kendisinden 20 yaş küçük Yunan asıllı Théo Sarapo ile ikinci evliliğini yaptı. ‘A Quoi ça sert l’amour’ (Aşk neye yarar ki?) şarkısında Sarapo ve Piaf’ın muhteşem bir düeti vardır Édith Giovanna Gassion, 19 Aralık 1915 tarihinde Paris’in Belleville semtinde doğdu. Birinci Dünya Savaşı sırasında Fransız askerlerinin Alman esir kamplarından kaçmasına yardım ettiği için idam edilen İngiliz hemşire Edith Cavell’in anısına ona Edith adı verildi. ‘Serçe’ anlamına gelen Piaf takma adını ise 20 yıl sonra alacaktı.
Annesi Annetta Giovanna Maillard (1895–1945) İtalyan asıllı bir göçmen ailesinden geliyordu. Babası Louis-Alphonse Gassion (1881–1944) ise sokaklarda gösteri yapan bir canbazdı.14 yaşındayken babasının yanında sokaklarda şarkı söylemeye başladı. Kısa bir süre sonra da babasından ayrı şekilde kenar mahallelerde şarkı söylemeye başladı. 17 yaşındayken ilk ve tek çocuğunu doğurdu. Marcelle adını verdikleri bu talihsiz kız çocuğu 2 yaşında menenjitten öldü.
Gece klübü sahibi işletmecisi Louis Leplée 1935’te Pigalle civarında şarkı söylerken keşfettiği Édith’e ‘La Mome Piaf’ sahne adını verecek ve 1.47 boyundaki bu minik kadına sahne korkusunu yenmede yardımcı olacaktı.
Paris argosunda ‘minik serçe’ anlamına gelen bu isim ilerleyen yıllarda efsaneleşecek, başka ülkelerdeki ufak tefek kadın şarkıcılar ‘minik serçe’ ünvanını kendilerine maletmeye çalışacaklardı.
1940’lardan itibaren ünlü insanlarla aynı çevrelere girip çıkmaya başlayan Édith Piaf 1944’te Yves Montand’ı keşfeden kişi oldu. 1950’lerin başındaysa Charles Aznavour’u kendisiyle turnelere çıkaracak ve müzik dünyasına sokacaktı.
İkinci Dünya Savaşı’nı izleyen yıllarda Avrupa’da ve Amerika’da tanınan bir yıldız olmuştu.
ŞARKILAR, ŞARKILAR...
Édith Piaf'la özdeşleşen ‘La vie en rose’ 1945’te yazılmış ve ilk defa 1946’da kaydedilmişti. Son şarkısı ise Nisan 1963’te kaydettiği ‘L'homme de Berlin’dir. Marcel Cerdan’ın ölümünün ardından yakılan bir ağıt niteliğindeki ‘Hymne à l'amour’ (1949), bir bar kızının ümitsiz aşkını ve sevdiği adamı teselli etmeye çalışan sözlerini dile getiren ‘Milord’ (1959) ve pervasızca yaşanan bir hayatın ardından hiç pişmanlık duymaksızın gururla ayakta dikilen bir insanın cesaretini anlatan ‘Non, je ne regrette rien’ (1960) şarkılarıyla Édith Piaf ölümsüzlüğe kavuştu.
HAYATINDAKİ ERKEKLER
16 yaşından itibaren Édith Piaf’ın hayatına pek çok erkek girdi. Bunların arasında çocuğunu babası Louis Dupont, Albert adlı bir kadın satıcısı, Yves Montand gibi dev bir sanatçı da vardı.
Hayatında en çok sevdiği erkek ise orta siklet dünya şampiyonu boksör Marcel Cerdan’dı. Cerdan başkasıyla evliydi, Fransa’da zaten tanınan bir insandı. Ve Édith Piaf’la buluşmak üzere Ekim 1949’da Paris’ten New York’a uçarken uçağı düştü. Bu kazadan kurtulan olmamıştı.
Piaf iki kere evlendi. İlk eşi Jacques Pills ile 1952’de başlayan evlilikleri 1956’da sona erdi. 1962’de kendisinden 20 yaş küçük Yunan asıllı Théo Sarapo ile ikinci evliliğini yaptı. ‘A Quoi ça sert l’amour’ (Aşk neye yarar ki?) şarkısında Sarapo ve Piaf’ın muhteşem bir düeti vardır.
ÉDITH PIAF’IN ÖLÜMÜ
Fransız rivierasındaki Plascassier’de 10 Ekim 1963’te karaciğer kanserinden öldü. Son aylarında bilinci sıklıkla gidip geliyordu.
Eşi Theo Sarapo’nun aynı gece cenazesini gizlice Paris’e getirdiği, böylece hayranlarının “Édith Piaf’ın kendi evinde öldüğünü” düşüneceğini umduğu söylenir. 11 Ekim günü Édith Piaf’ın öldüğü açıklandıktan kısa bir süre (aynı gün içinde) çok sevgili dostu Jean Cocteau da hayata veda etti. Cocteau’nun Piaf’ın acısına dayanamadığı için kalp krizi geçirdiği söylenir.
Katolik Kilisesi Paris Başpiskoposu –sürdüğü hayat nedeniyle- Édith Piaf’ın cenaze törenini yapmayı reddetti. Tabutu Père-Lachaise mezarlığına götürülürken on binlerce hayranı korteje katıldı. Mezarlıktaki törende hazır bulunanların sayısı ise 100.000’i geçti.
Ünlü şarkıcı Charles Aznavour, Édith Piaf’ın cenaze törenini anlatırken “İkinci Dünya Savaşı sona ereli beri bütün Paris’in trafiğini tamamen kilitleyen başka bir olay yoktur.” dedi.
ÉDITH PIAF’IN ANISINA...
1982 yılında Sovyet astronom Ludmila Georgievna Karaçkina uzayda keşfettiği 3772 no.lu küçük gezegene Édith Piaf adını verdi.
Paris’te 5 rue Crespin du Gast adresinde bir Édith Piaf müzesi bulunmaktadır.
Père-Lachaise mezarlığında son eşi Theo Sarapo ile birlikte yatan Édith Piaf’ın mezarı, her yıl en çok sayıda kişi tarafından ziyaret edilen mezar olma özelliğini korumaktadır.
Olivier Dahan’ın yönettiği 2007 tarihli La Mome filmi Édith Piaf’ın hayat hikayesini anlatır. Bu filmde Piaf rolünü canlandıran Marion Cotillard, 2008 yılında En İyi Kadın Oyuncu dalında Oscar ödülünü aldı
Édith Piaf (19 Aralık 1915, Paris - 10 Ekim 1963, Grasse) Fransız şarkıcıdır.
Hayatı
Édith Piaf yaşadığı zamanın Fransa'sında en sevilen sanatçılardan biriydi.
Annesi Annetta Giovanna Maillard, yarı İtalyan, yarı Kabil asıllı bir göçmen ailesinden geliyordu. Babası Louis-Alphonse Gassion (1881–1944) ise sokaklarda gösteri yapan bir cambazdı. Annesi sokakta şarkı söyleyerek yaşamaya çalışmaktaydı, daha sonra babası tarafından bir geneleve kısa süreliğine bakılması için gönderildi.
Küçük yaşta, gözleri mikrop kapmış ve kör olma tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştı. Bu hastalığını yaşarken, bir genelevde oranın patronu ve kadınlarıyla birlikte yaşıyordu. Aradan aylar geçtikten sonra, tedavi sonucu gözleri düzelmiştir.
Babası, küçük Édith'i genelevden almıştır ve mesleği olan sokak akrobatlığı insanlara yetmeyince, kızını sokakta insanlara karşı akrobatlık veya numara yapması için zorlamıştır. Bunun üzerine Édith, en iyi bildiği şarkıyı yâni Fransa millî marşı La Marseillaise'i söylemiştir. 14 yaşındayken babasının yanında sokaklarda şarkı söylemeye başladı. Kısa bir süre sonra da babasından ayrı şekilde kenar mahallelerde şarkı söylemeye başladı. 17 yaşındayken ilk ve tek çocuğunu doğurdu. Marcelle adını verdikleri bu talihsiz kız çocuğu 2 yaşında menenjitten öldü.Gençliğinde, en yakın arkadaşı Momone ile birlikte Paris sokaklarında şarkılar söyler ve hayatını kazanmaya çalışır.
Kendisini keşfeden Louis Leplee öldürüldükten sonra, derin ve şüpheli sorgulamalara tâbî tutulur.
Bir kere, yağmurlu bir günde trafik kazası geçirmiştir. O yüzden hayatı boyunca boynu kambura benzer bir şekilde yürümek zorunda kalmıştır.
Alkôlü aşırı derece kullanmaktaydı. Fransız ortasiklet boks şampiyonu, evli ve üç çocuk babası Marcel Cerdan ile tanıştı ve ikisi de birbirlerine deli gibi âşık oldular. Hayatında en çok sevdiği erkek orta siklet dünya şampiyonu boksör Marcel Cerdan’dı. Cerdan başkasıyla evliydi, Fransa’da zaten tanınan bir insandı. Marcel Cerdan, Fransa dışındadır ve Édith Piaf, onu Fransa'ya gelmesi, onu çok özlediğini söylemek için arar. Ve Édith Piaf’la buluşmak üzere Ekim 1949’da Paris’ten New York’a uçarken uçağı düştü. Bu kazadan kurtulan olmamıştı.
(Marcel ve Edith)
Ertesi günün sabahında, Piaf bir halisünasyon görür. Cerdan'ın onun yanına geldiğini sanır ve ona aldığı hediye saati bulmak için evde dolanır. Evdeki bütün kişiler, sessizdir. Piaf'a Cerdan'ın öldüğünü haber verirler ve Piaf yıkılır. Bu olayın üzerine, morfin bağımlısı olur. Kendisini avutmak zorunda kalır.(Ellerinin titremesi o zaman başlar)
Fransız rivierasındaki Plascassier’de 10 Ekim 1963’te karaciğer kanserinden ölür. Eşi Theo Sarapo’nun aynı gece cenazesini gizlice Paris’e getirdiği, böylece hayranlarının “Édith Piaf’ın kendi evinde öldüğünü” düşüneceğini umduğu söylenir. 11 Ekim günü Édith Piaf’ın öldüğü açıklandıktan kısa bir süre (aynı gün içinde) çok sevgili dostu Jean Cocteau da hayata veda etti. Cocteau’nun Piaf’ın acısına dayanamadığı için kalp krizi geçirdiği söylenir.
Katolik Kilisesi Paris Başpiskoposu –sürdüğü hayat nedeniyle- Édith Piaf’ın cenaze törenini yapmayı reddetti. Tabutu Père-Lachaise mezarlığına götürülürken on binlerce hayranı korteje katıldı. Mezarlıktaki törende hazır bulunanların sayısı ise 100.000’i geçti.
Ünlü şarkıcı Charles Aznavour, Édith Piaf’ın cenaze törenini anlatırken “İkinci Dünya Savaşı sona ereli beri bütün Paris’in trafiğini tamamen kilitleyen başka bir olay yoktur.” dedi.
Kariyeri
Yine Momone ile sokakta şarkı söylerken, Fransa'nın ünlü müzikhollerinden birinin sahibi olan Louis Leplee ile tanışır. Louis Leplee, sesini dinler ve hayran kalır. Piaf'ın lâkabını "Küçük Serçe" yapacaktır, ancak bu lâkap kullanıldığı için "Kaldırım Serçesi" adına karar verilir.
Artık Édith Piaf'ın kariyeri başlamıştır. Kısa süre içinde tüm Fransa tarafından bir "gurur" olarak kabûl edilir..
Şarkıları
1935
Mon apéro
La java de Cézigue
1936
L'étranger
Les mômes de la cloche
J'suis mordue
Fais-moi valser
La fille et le chien
La Julie jolie
Va danser
Chand d'habits
Reste
Les hiboux
Quand même
La petite boutique
Y' avait du soleil
Il n'est pas distingué
Les deux ménétriers
Mon amant de la coloniale
1937
Mon légionnaire
Le contrebandier
Un jeune homme chantait
Tout fout le camp
Ne m'écris pas
C'est toi le plus fort
Le Fanion de la Légion
Partance
Dans un bouge du vieux port
Paris-Méditerranée
Browning
Entre Saint-Ouen et Clignancourt
J'entends la sirène
Mon cœur est au coin d'une rue
Le chacal
Corrèqu'et réguyer
Ding, ding, dong
1938
Madeleine qui avait du cœur
Les marins ça fait des voyages
С'est lui que mon cœur a choisi
Le grand voyage du pauvre nègre
La java en mineur
Le mauvais matelot
1939
Y' en a un de trop
Elle fréquentait la rue Pigalle
Le petit monsieur triste
Les deux copains
Je n'en connais pas la fin
1940
Embrasse-moi
On danse sur ma chanson
Sur une colline
C'est la moindre des choses
Jimmy, c'est lui
Escale
L'accordéoniste
Y' en a un de trop
1941
Où sont-ils mes petits copains?
C'était un jour de fête
C'est un monsieur très distingué
J'ai dansé avec l'amour
L'homme des bars
1942
Simple comme bonjour
Le vagabond
Un coin tout bleu
C'était une histoire d'amour
Sans y penser
1943
Tu es partout
J'ai qu'à l'regarder
Le chasseur de l'hôtel
Le disque usé
Le brun et le blond
Monsieur Saint-Pierre
Coup de grisou
1944
Un monsieur me suit dans la rue
Les deux rengaines
Y a pas d'printemps
Les histoires de coeur
C'est toujours la même histoire
1945
Celui qui ne savait pas pleurer
Escale
Regarde-moi toujours comme ça
Les gars qui marchaient
Il riait
De l'autre côté de la rue
J'ai qu'à le regarder
1946
La vie en rose
Les trois cloches
Dans ma rue
J'm'en fous pas mal
C'est merveilleux
Adieu mon cœur
Le chant du pirate
Céline
Le petit homme
Le roi a fait battre tambour
Dans les prisons de Nantes
Miss Otis regrets
1947
C'est pour ça
Mariage
Monsieur Lenoble
Qu'as-tu fait John ?
Un refrain courait dans la rue
Sophie
Le geste
Si tu partais
Une chanson à trois temps
Un homme comme les autres
Les cloches sonnent
Johnny Fedora et Alice blue bonnet
Le rideau tombe avant la fin
Elle avait son sourire
Monsieur Ernest a réussi
1948
Les amants de Paris
Il a chanté
Les vieux bateaux
Il pleut
Cousu de fil blanc
Amour du mois de mai
Monsieur X
1949
Bal dans ma rue
Pour moi tout' seule
Pleure pas
Le prisonnier de la tour
L'orgue des amoureux
Dany
Paris
1950
Hymne à l'amour
Le chevalier de Paris
Il fait bon t'aimer
La p'tite Marie
Tous les amoureux chantent
Il y avait
C'est d'la faute à tes yeux
C'est un gars
Hymn to love
The three bells
Le ciel est fermé
La fête continue
Simply a waltz
Autumn leaves
Cause I love you
Chante-moi
Don't cry
I shouldn't care
My lost melody
La vie en rose
1951
Padam... Padam...
Avant l'heure
L'homme que j`aimerai
Du matin jusqu'au soir
Demain il fera jour
C'est toi
Rien de rien
Si, si, si, si
Demain
À l'enseigne de la fille sans cœur
Télégramme
Une enfant
Plus bleu que tes yeux
Le Noël de la rue
La valse de l'amour
La rue aux chansons
Jézébel
Chante-moi
Chanson de Catherine
Chanson bleue
1952
Au bal de la chance
Elle a dit
Notre-Dame de Paris
Mon ami m'a donné
Je t'ai dans la peau
Monsieur et madame
Ça gueule ça, madame
1953
Bravo pour le clown
Sœur Anne
N'y va pas Manuel
Les amants de Venise
L'effet qu'tu m'fais
Johnny, tu n'es pas un ange
Jean et Martine
Et moi
Pour qu'elle soit jolie ma chanson
Les croix
1954
La Goualante du pauvre Jean
Enfin le printemps
Retour
Mea culpa
Heureuse
Ça ira
Avec ce soleil
L'homme au piano
Sérénade du pavé
Sous le ciel de Paris
1955
Un grand amour qui s'achève
Miséricorde
C'est à Hambourg
Enfin le Printemps
Légende
1956
L'accordéoniste
Heaven have mercy
One little man
Avant nous
Et pourtant
Marie la Française
Les amants d'un jour
L'homme à la moto
Soudain une vallée
Une dame
Toi qui sais
1957
La foule
Les prisons du roy
Opinion publique
Salle d'attente
Les grognards
Comme moi
1958
C'est un homme terrible
Je me souviens d'une chanson
Je sais comment
Tatave
Les orgues de barbarie
Eden blues
Le gitan et la fille
Fais comme si
Le ballet des cœurs
Les amants de demain
Les neiges de Finlande
Tant qu'il y aura des jours
Un étranger
Mon manège à moi
1959
Milord
T'es beau, tu sais
1960
Non, je ne regrette rien
La vie, l'amour
Rue de Siam
Jean l'Espagnol
La belle histoire d'amour
La ville inconnue
Non, la vie n'est pas triste
Kiosque à journaux
Le métro de Paris
Cri du cœur
Les blouses blanches
Les flons flons du bal
Les mots d'amour
T'es l'homme qu'il me faut
Mon Dieu
Boulevard du crime
C'est l'amour
Des histories
Ouragan
Je suis à toi
Les amants merveilleux
Les bleuets d'azur
Quand tu dors
Mon vieux Lucien
Je m'imagine
Jérusalem
Le vieux piano
1961
C'est peut-être ça
Le dénicheur
J'n'attends plus rien
J'en ai passé des nuits
Exodus
Faut pas qu'il se figure
Les amants
Non, je ne regrette rien
Le billard électrique
Marie-trottoir
Qu'il était triste cet Anglais
Toujours aimer
Mon Dieu (en anglais)
Le bruit des villes
1962
Dans leur baiser
À quoi ça sert l'amour?
Le droit d'aimer
À quoi ça sert l'amour?
Fallait-il
Une valse
Inconnu excepté de Dieu
Le droit d'aimer
Quatorze Juillet
Les amants de Teruel
Roulez tambours
Musique à tout va
Le rendez-vous
Toi, tu l'entends pas!
Carmen's story
On cherche un Auguste
Ça fait drôle
Emporte-moi
Polichinelle
Le petit brouillard
Le diable de la Bastille
Elle chantait
1963
C'était pas moi
Le chant d'amour
Tiens, v'la un marin
J'en ai tant vu
Traque
Les gens
Margot Cœur Gros
Monsieur Incognito
L'homme de Berlin (son şarkısı)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder