Empati ve vicdan, birbirini tamamlayan ama tam olarak aynı olmayan iki kavramdır. Aralarındaki ilişkiyi şu şekilde özetleyebiliriz:1. Empati: Diğerinin acısını/heyecanını/deneyimini “hissetme” yeteneğiEmpati, bir başkasının duygusal durumunu algılayıp, o duyguyu kendinde canlandırabilme kapasitesidir.
- Bilişsel empati: “Onun yerinde olsam ne hissederdim?” diye düşünmek.
- Duygusal empati: O acıyı gerçekten kendi içinde hissetmek (bazen fiziksel olarak bile).
- “Bu çocuk açsa, ben de onun yerinde olsam ne hissederim?” (empati)
- “O halde ona yardım etmeliyim, çünkü bu benim için ahlaken zorunlu” (vicdan)
- Empati, vicdanın önkoşuludur. Vicdan, empati olmadan çalışamaz. Acıyı hissetmeden, onu dindirme yükümlülüğünü de hissetemezsin.
- Ama empati vicdana dönüşmek zorunda değildir. Birçok insan empati yapar ama vicdanını susturur: “Çok üzücü ama… benim yapabileceğim bir şey yok”, “Bana dokunmuyor ki” gibi gerekçelerle.
- Vicdan, empatiyi ahlaki bir eyleme dönüştürme iradesidir. Empati bir duygu, vicdan ise o duyguya dayalı bir karar mekanizmasıdır.
- Birini ağlarken gördüğünde gözlerin dolar → empati
- Onu teselli etmek için elini uzatırsın → vicdan devreye girer
- Ağlarken gördüğünde “Keşke olmasaydı” deyip yoluna devam edersen → empati var, vicdan sustu
Vicdan, empatiyi harekete geçiren motorudur.Empati olmadan vicdan kör kalır.
Vicdan olmadan empati sadece bir duygu olarak kalır, acıyı çoğaltır ama azaltmaz.İkisi birleştiğinde, insan gerçekten “insan” olur.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen beğendiğiniz konulara yorumlar yazarak, diğer kullanıcıların takip etmesinde yarar sağlayınız.