Bu Blogu Takip Et

Sayfalar

Translate

takviminin etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
takviminin etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

22 Mart 2011 Salı

Maya Takviminin Büyük Döngüsü ve 2012

Maya Takviminin Büyük Döngüsü ve 2012

José Arguelles

En ilginç zamanda yaşıyoruz. Maya perspektifinden ve bir çok diğer perspektiflerden bunlar bitiş zamanları, kehanet zamanı. Hemen hemen herkes 2012 tarihini işitmiştir. Çoğu insan bu tarihi işitir ve şöyle der, “Hmm, bu Maya takviminin sonu değil mi?”
Bu basmakalıp yanıttır. Maya takvimi 2012’de sona ermez. Maya takvimi döngüler içindeki döngülerin içindeki döngülere dayanır. 2012 de olacak olan şey büyük döngünün sona ermesidir. Bazı nedenlerle 2012 tarihi diğer tarih kehanetlerinden daha çok insanların zihinlerinde ve hayallerinde kalmıştır. 2012 bir işaretleyicidir, DNA'mızdaki uyanış cağrısıdır.



Mayalar için, 2012 genelde Büyük Döngü olarak sözü edilen döngünün bitişidir. Büyük Döngü Maya takviminde 13.0.0.0.0 tarihinde başlayan 5,125 yıllık bir döngüdür. Gregorian/Julian takviminde bu tarih M.Ö. 13 Ağustos 3113'tür. O noktada ne oldu? Eğer tarih kitaplarınıza bakarsanız, çoğu Batılı tarih kitapları uygarlık tarihinin yaklaşık M.Ö. 3100 de başladığını söyler, bu Maya Long Count takviminden 13 yıl farklıdır.

Hintlilerin su andaki Kali Yuga döngüsü sadece 11 yıl sonra, M.Ö. 3102 de başladı, bu söylenene göre Lord Krishna’nın dezenkarne olduğu ve Kali Yuga’nin başladığı zamandır. Kali Yuga son ve en karanlık çağdır. Mayalara göre tarih M.Ö. 3113’te başladı. Mısır’ın ilk hanedanı yaklaşık M.Ö. 3100’de kuruldu. Tarihteki ilk şehir yaklaşık M.Ö. 3100 de kuruldu. Bu, Uruk şehri idi, bundan Irak ismi türedi. Uruk Mezopotamya’da tarihin başlangıcında yedi bilge adam tarafından kuruldu. Eğer tarih kitaplarınıza bakarsanız, uygarlık tarihi olarak düşündüğümüz hemen her şeyin o noktada başladığını ve yavaşca oradan inşa olduğunu görürsünüz. Bu uygarlığın Babil/Mezopotamya orijinidir. Mayalar uygarlığın bu 5.125 yıllık döngüsünün 21 Aralık 2102 de sona ereceğini söylüyorlar. Şu anda çok az zaman kaldi, çok uzakta değil.

[dezenkarne: bedeni terketmek; madde aleminden, madde ötesi aleme geçiş... uyularla algılanabilen alemden, (Dünya Fizik alemi) duyularla algılanamayan aleme (Fizik ötesi alem - Ahret alemi) geçiştir.]

Üçüncü Bin Yılın ilk yılından önce, herkesin şiddetle farkında olduğu büyük bir olay gerçekleşti. Bu olay 9-11 olarak biliniyor. Şimdi hepimizin 2012 yolunda olduğumuz gerçeğinin durumunu tesis eden kıyamet gibi bir olaydı. Tüm işaretler 2012'yi gösteriyor. Hiç kimse 21 Aralık 2012'den geçmeden geleceğe ulaşamaz. Döngünün sonu ne anlama geliyor? Dünyada, tam şimdi neden olayların şu anda gerçekleştiği şekilde olduğu ile ilgili bize ipuçları veren gerçekte neler oluyor? Ve bu şeyleri bu kadar iyi bilen kadim Mayalar kimlerdi?

21 Aralık 2012’de, bir döngü tamamlanacak. Mayaların ''13 baktun'' olarak adlandırdığı bir döngü. M.Ö. 3113 ve 2012 arasında 13 baktun vardır. Bir baktun tam olarak 144.000 günlük bir döngüdür. On üç tane 144.000 günlük döngü ve bir döngünün tamamlanmasına gelirsiniz. Bu, tarhi döngüsü veya uygarlık döngüsü olarak adlandırdığımız döngüdür. Bu döngü dünyanın ve güneş sisteminin ve hatta galaksinin tekamülünün tarihinde çok ilginç bir döngüdür.

21 Aralık 2012 ayrıca daha büyük bir döngünün sonuna işaret eder, 26.000 yıllık döngü, bu uzun döngüdür. Ayrıca 21 Aralık 2012 de kapanan bundan daha büyük bir döngü de vardır. 104.000 yıllık bir döngü. Tüm bu döngüler 2012 de tamamlanıyor veya yakınsama noktasına geliyor.

Bu döngünün zirve noktası on üç baktunun son yedi ayı sırasında gerçekleşecek ( Haziran – Aralık 2012). Kış Gündönümü sırasında Döngü kapanırken, Dünya kutup cevresinde olan bir köprü ile donatılacak, bu insanın kendi algılamasını ebediyen degiştirecek ve onu daimi kozmik bilinçliliğe yükseltecek. Sonra bunu Yedi Mistik Ay takip edecek.
(alıntı)
not: 2012 konusunu merak edip araştırdığımda, fazla birşey elime geçmedi. eğer daha iyi kaynaklar bulur ve paylaşırsanız sevinirim... bulduğum konuyu tercüme eden kişi sanırım gereken özeni gösterememiş...

Annunaki ve "13 Ahau"

Ve dünyanın üzerinde insanlar çoğaldılar, oğulları ve kızları oldu; ve bir gün Tanrı'nın oğulları insanın kızlarını gördüler, beğendiler, onları eşleri olarak seçtiler. Onlardan, güçlü ve yenilmez bir nesil doğdu."
Bu satırlar, Tevrat'ın "Genesis - Yaratılış" bölümündeki bir ayete ait. Yirminci yüzyılın ortalarına dek çok da fazla sorgulanmayan ve açıklanması güç görünen benzeri ifadeler, dini muhafazakarlığın yumuşama eğilimine girmesiyle birlikte dilbilimcilerin, ilahiyatçıların ve tarihçilerin ilgilerini üzerinde toplamaya başladı. Bütün semavi dinlerin öncüsü denebilecek Museviliğin Kutsal Kitabı Tevrat, "Yaratılış" bölümündeki bilmece gibi ifadelerle çelişkili yorumlara neden oluyordu. Nuh ve yakınlarının kurtulduğu büyük Tufan'dan sonra dünya üzerinde insanlar çoğalmaya başlarken, noalrın kızlarını beğenen "Tanrının Oğulları" da kimdi? Bu birleşmeden "güçlü ve yenilmez nesiller" doğması ne anlama geliyordu? Din adamları bunların tartışılmaya başlamasından hoşlanmadılar ama soru işaretleri bir dönem unutulsa bile bir süre sonra yeniden insanları meşgul ediyordu.

Altmışların sonlarında, İsviçreli yazar Erich Von Daniken, Tevrat'taki ilginç ayetlerin yanı sıra antik çağ tarihine ilişkin açıklanamayan gariplikleri de derlediği sansasyonel kitabı "Tanrıların Arabaları"nda, alabildiğine spekülatif bir varsayımla çıkıverdi ortaya: "Tanrının oğulları", bilinmez bir zamanda uzaydan gelip dünyamıza inen, bizden çok çok ileri bir uygarlığın üyeleriydi ve dünyamız üzerinde belirgin izler bırakmışlardı. Mısır'ın piramitleri, Paskalya Adası'nın heykelleri, Hindistan'ın garip efsaneleri ve Orta Amerika'nın tapınakları, hep onların geliş hikayelerine ait gizleri barındırıyordu.

Elbette ortodoks bilim bu iddiaları ciddiye bile almadı. Her şeyden önce Daniken bir "amatör"dü, bilim adamı değildi. Diğer yandan, çoğu kez bilgi eksikliği ve aceleci yorumlarla basit hatalar yapmış, bütünüyle iç tutarlılığa sahip bir teori de geliştirememişti. Bilimsel yaklaşım ve yöntemlerden uzak olduğu için, varolan verileri eğip büküyor, istediği sonuca bir biçimde uydurmaya çalışıyordu ki bu da onun teorilerini bir üfleyişte yıkılacak iskambil şatolara benzetiyordu. Birkaç arkeolog ve astronom dışında Daniken'i ciddiye alıp yanıt vermeye çalışan bile olmadı. Oysa, işin başında doğru sorular soruyordu İsviçreli yazar ama bunlara yanıt getirmeye çalışırken spekülatif eğilimleriyle inandırıcılığını yitiriyordu.

Bir süre sonra, tam "Tanrıların Arabaları"nın medyatik sansasyonu dinmişken, hiç beklenmedik bir yerden bir başka çarpıcı teori çıkıverdi ortaya. "Çarpıcı" nitelemesi de yetersizdi aslında; eğer Daniken'in söyledikleri "ilginç" olarak görülüyorsa, bu teoriye ancak "şoke edici" nitelemesini uygun görebilirdik. İnanılmaz, şaşırtıcı, son derece radikal ve aynı oranda da büyüleyici bir teoriydi bu. Yazarı da, dünyanın en saygın ve en usta dilbilimci ve tarihçilerinden biriydi: Zecharia Sitchin. Mezopotamya'daki bütün kazı alanlarında bulunmuş, binlerce eski tabletin derlenip okunmasına ve tercümesine olağanüstü destek vermiş, bütün Batı dillerinin yanı sıra antik dillerin neredeyse hepsini çok iyi bilen bu büyük usta, "12. Gezegen" adını verdiği kitabıyla bilim gündemine bomba gibi düşmüştü.

Sitchin bir bilim adamıydı ve dünyanın her yerinde akademik çevrelerde sevgi ve saygıyla anılıyordu. Dahası, yaşamının otuz yılını Mezopotamya uygarlıklarına ait çivi yazısı tabletlerin derlenip okunmasına ve deşifre edilmesine vermişti. Bütün bu uğraşının meyvesini, Tevrat'ın gizemli bölümlerinin deşifresiyle de birleştiren Sitchin, eski metinlerin mitoloji ya da dini fantezi diye bir kenara atılamayacağını, eğer doğru "anahtar"la okunursa neredeyse bire bir, dünyamızın "günce"sini sergilediğini iddia ediyordu ve bu "anahtar"ı uzun çalışmalar içinde geliştirmişti.

Bundan 450000 yıl önce, "Nibiru" ya da "Marduk" adlı bir gezegenden, bir grup ziyaretçi gelmişti dünyamıza. Nibiru, Pluton'un dışından elips bir yörüngeyle güneş sistemimize bağlı olan "12. Gezegen"di. (Sümerler Güneş ve Ay'ı da sayıyorlardı.) Yörüngesini tamamlaması yaklaşık 3600 yıl sürüyordu ve bu büyük turun önemli bir bölümünü dünyanın çok uzağında geçiriyordu Nibiru. Sümerlerin büyük tanrısı Anu, aslında bu federasyonun başkanıydı ve onun tarafından dünyamıza bazı mineraller almak üzere yollanmış olan ekibe de "Annunaki" deniyordu. Başlarında, Sümer dininin en büyük tanrısı olan Enlil vardı. Enki, İnanna, Ninlil, Ereşkigal gibi diğer "tanrı"lar da aslında bu ekibin "beyin takımı"nı oluşturmaktaydı. Gelirken, yanlarında, madenlerde çalıştırmak üzere eğitilmiş iri cüsseli, devasa işçiler getirmişlerdi ki bunlar Tevrat'taki "Nefilim"e denk geliyordu. Bir süre sonra ağır şartlara isyan eden devlerin yerine, dünyadaki varolan en uygun yaratık seçilmiş, bu maymunsu yaratık üzerinde genetik işlemler uygulanarak "insan nesli" geliştirilmişti. Annunaki arasında, bu insanlarla ilişki kuranlar da çıkmıştı ve bir anlamda "melez tür" yaratma deneyleri yapılmıştı - aynı, Yaratılış bölümünde "Tanrının oğulları insan kızlarını eş olarak seçti" ayetinde söylendiği gibi.

Sitchin'in teorisi, Daniken'inki gibi bir "türetme" düşünce değildi ve görünüşünün aksine, hiçbir spekülatif yön taşımıyordu. Onun yaptığı yalnızca bütün antik diller için geçerli olabilecek dilbilimsel bir şifre anahtarı bulmak ve bu anahtarla o metinleri okuyup tercüme etmekten ibaretti. Elbette, yankıları da büyük oldu. Daniken gibi bir amatöre kolayca sataşanlar, sitchin gibi bir ustaya aynı pervasızlıkla yaklaşamıyorlar, belli belirsiz "bu metinlerle uğraşa uğraşa akli dengesini yitirmeye başladı" demeye getiriyorlardı. Ama Sitchin hiç aldırmadı ve yoluna devam etti. Bugün, altı kitaptan oluşan "Earth Chronicles" (Dünya Güncesi) dizisiyle, ortalığı sarsmaya devam ediyor.

Nibiru'ya gelince: Astronomlar, neredeyse elli yıldır, güneş sisteminde, Pluton'un dışında, oldukça uzun yörüngeli bir gezegenin varlığından şüpheleniyor ve bu doğrultuda araştırmalar yapıyorlar. "Planet X" adı verilen bu araştırma misyonu içinde, Sitchin'in Sümer metinlerinden çıkardığı bilgilerin doğruluğunun kanıtlanmak üzere olduğunu söyleyenler de var, böyle bir ize hala rastlanmadığını belirtenler de. Ama Nibiru'nun büyüsü giderek daha çok insanı çekmeye başlıyor. Hele, gezegenin dünya yakınına bir dahaki geliş tarihinin aşağı yukarı 2013 yılına rastlayacağı tezi dikkate alınınca, heyecan daha da artıyor. Bilindiği gibi, Olmec ve Maya takvim sisteminin döngüler üzerine kurulu yapısında, merakla beklenen ürpertici bir tarih var. Bu, Maya takviminde "13 Ahau" olarak adlandırılıyor ve bir dahaki 13 Ahau da 23 Aralık 2012'ye rastlıyor! Bütün tarihleri boyunca Mayalar, 13 Ahau'ya konsantre olmuşlar, o günden hem korkmuşlar, hem heyecanla beklemişler. 2012'nin sonu, 2013'ün başı diyebileceğimiz bu tarih acaba Nibiru'dan Annunaki'lerin dönmesini mi işaret ediyor bize? Ne kadar çılgınca görünürse görünsün, Sitchin gibi bir bilim adamının sözleri karşısında heyecanlanmamak mümkün mü: "Ben bu kitapları, dünyalılara yaratıcılarını anlatmak ve onların dönüşüne hazırlanmalarını sağlamak amacıyla yazdım. Annunaki döndüğünde, buna hazır olmanız için."