Üreme avantajı sağlamadığı halde eşcinsellikten sorumlu genler çok uzun süre önce neden ortadan kalkmadı?Evrimsel perspektiften bakıldığında erkekler arasındaki eşcinselliğe bir anlam verebilmek güç. Çeşitli araştırmalar bu eğilimin kalıtsal olabildiğini gösteriyor; ama eşcinsel erkeklerin çocuk sahibi olma ihtimalinin heteroseksüel hemcinslerine göre çok daha düşük olması akla bazı sorular getiriyor. Örneğin bu eğilimden sorumlu genlerin çok uzun süre önce ortadan kalkması gerekmez miydi? Bir üreme avantajı sağlamadığı halde en eski zamanlardan beri var olduğuna göre bu cinsel eğilimin ne gibi bir değeri olabilir?
Evrim psikologlarına göre olası bir açıklama, “akraba seçilimi hipotezi”, yani eşcinselliğin, yakın akrabaların yaşamda kalma şanslarını arttırarak dolaylı bir yarar sağlıyor olabileceği. Kurama göre eşcinsel erkekler, kendilerini yeğenlerine adayarak aile genlerinin devamlılığını sağlıyorlar. Tabii bunlar arasında kendilerine ait olanlar da var.
Association for Psychological Science bülteninde yer alan makaleye göre, Kanada’daki Lethbridge Üniversitesi’nden evrim psikologları hipotezin geçerliliğini sınamak için Pasifik’teki Samoa adasını seçmişler. Nedeni, adada toplumdan kabul gören, erkek ve kadınlardan ayrı bir cinsiyet olarak kabul edilen fa’afafine denen eşcinsel eğilimlilerin varlığı. Fa’afafineler kız olsun, erkek olsun, yeğenlerine sundukları karşılıksız sevgiyle, onlara yaptıkları candan “amcalıkla”, verdikleri sanat ve müzik dersleriyle, eğitim masraflarını vb. karşılamalarıyla tanınıyorlar.
Araştırmacılar fa’afafinelerin yanısıra kadın ve heteroseksüel erkeklerden seçilen denek gruplarıyla yürüttükleri deneylerde, fa’afafinelerin ötekilerden çok daha cömert olmakla birlikte bu cömertliğin akrabaları dışındaki çocuklar için geçerli olmadığını belirlemişler.
Sonuç, hipotez doğru! Çocuksuz olmaları, fa’afafinleri, yardımları olmaksızın yaşayamayacak olan yeğenlerine bakmaya zorluyor. Akrabalık seçilimi eşcinsellik eğilimi genlerin varlığını sürdürebilm
