Aslında başka bir dünya var, ruhsal bir dünya. Bhagavat Gita (8.20) de ifade edildiği gibi: paras tasmat tu bhavo nyovyakto vyaktat sanatanauyau sa sarvenu bhutenunasyatsu na vinasyati
Bununla birlikte ebedi olan ve bu tezahür eden ve etmeyen maddeye üstün olan başka bir doğa daha var. O yüce ve asla yok edilemez. Bu dünyadaki her şey yok edildiği zaman, o kısım olduğu gibi kalır.
Bu maddi doğada her şey yaratılır, bir süre kalır, bazı ürünler meydana getirir, ufalır ve sonunda yok olur. Bedenlerimiz belli bir anda cinsel ilişki vasıtasıyla yaratılır. Babanın semeni emulsiyona dönüşür ve bir bezelye formunu alır, ve canlı varlık ya da ruh bu form içine sığınır, ve sığındığı için eller, bacaklar, gözler geliştirir. Bu gelişim yedi ayda tamamlanır ve dokuzuncu ayda insan rahimden dışarı çıkar. Ruh bulunduğu için çocuk büyür. Ruh bulunmasaydı, gelişsme olmazdı ve çocuk ölü doğardı. Bu olu bedeni alıp kimyasallarda koruyabiliriz ama gelişmeyecektir. Gelişim bedenin değisimi anlamına gelir. Hepimizin bebek bedenleri oldu ama bu bedenler artık yok. Bir bebeğin bedeni bir çocuğun bedenine gelişir ve bu beden bir delikanlının bedenine gelişir, ve o beden de sonunda yaşlı bir adamın bedenine dönüşecek bir gencin bedenine gelişir. Sonunda beden tamamen yok olur. Tüm kozmik tezahür, bu maddi dunyanın devasa formu da aynı sürece göre işliyor. Belli bir noktada yaratılır, gelişir, devam ettirilir ve belli bir aşamada eriyip gider. Bu maddi dünyanın doğasıdır. Belli bir aralıkta görünür ve tekrar yok olur. (bhutva bhutva praleyate) [Bg. 8.19].
There is actually another world, a spiritual world. As stated in the Bhagavad gita (8.20):
paras tasmat tu bhavo nyovyakto vyaktat sanatanauyau sa sarvenu bhutenunasyatsu na vinasyati
Yet there is another nature, which is eternal and is transcendental to this manifested and unmanifested matter. It is supreme and is never annihilated. When all in this world is annihilated, that part remains as it is.
In this material nature, everything is created, it stays for some time, produces some by products, dwindles, and finally vanishes. Our bodies are created at a certain moment by sexual intercourse. The semen of the father emulsifies and takes a pea form, and the living entity, or soul, takes shelter in that form, and because it takes shelter, it develops hands, legs, eyes, etc. This development is complete in the seventh month, and in the ninth month the human being comes out of the womb. It is because the soul is present that the child develops. If the soul is not present, there is no development, and the child is born dead. We can take this dead body and preserve it in chemicals, but it will not develop. Development means change of body. All of us have had baby bodies, but those bodies are no longer existing. The body of a baby develops into the body of a child, and that body develops into the body of a boy, and that body develops into a youth s body, which eventually turns into an old man s body. Finally the body completely vanishes. The whole cosmic manifestation, the gigantic form of this material world, is also working according to this same process. It is created at a certain point, it develops, it is maintained, and at a certain stage it is dissolved. That is the nature of the material world. It is manifest at a certain interval, and again it vanishes (bhutva bhutva praleyate) [Bg. 8.19]
